Lisičje ludilo

Razvijajući dve paralelne priče – povest Marka Terzića mladog beogradskog psihologa i njegovog dede Pavla Bomarova genijalnog predratnog falsifikatora i teškog šizofreničara – Miomir Petrović autor Persijskog ogledala i Arhipelaga otvara novo putovanje kroz lavirinte duše. Spuštajući se krugovima pakla na liniji Beograd Firenca Budimpešta Cirih Oslo sve do definicije kako sopstvenog tako i kolektivnog zla (četrdesetih i devedesetih godina XX veka) junaci Lisičjeg ludila otvaraju nepremostiv jaz između onoga što su verovali da jesu i onoga što zaista jesu. Vešto pripovedajući o devedesetim o podzemnom životu Beograda i Drugom svetskom ratu iz jednog neobičnog ugla (istorija klasičnog evropskog slikarstva falsifikovanje umetničkih dela) autor progovara o genezi instinktivnog i životinjskog u nama ali i genezi devijacija ljudskog društva. Ovaj uzbudljiv roman u kome se prepliću dva prokletstva i paleta patoloških određenja omogućava čitaocu horizontalan i vertikalan pristup istorijskoj umetničkoj geografskoj i psihološkoj građi i postavlja pitanje: Može li se lukavstvom pobediti sopstvena sudbina? Najzanimljivije knjige pišu pisci odvažni da kroče putevima kojima ostali nikada ne krenu.