Sentandrejska Saborna crkva

Sentandrejska saborna Uspenjska ili Beogradska crkva bez sumnje je jedna od najmonumentalnijih srpskih crkava XVIII veka. Po narodnom predanju Srbi su dolaskom u Sentandreju zatekli manju crkvu od kamena posvecenu Uspenju Bogorodice. Na tu staru crkvu Sentandrejci - parohijani Saborne crkve - sazidali su 1732-4. novi toranj. Sredinom veka kada su pocele da se podizu ostale sentandrejske crkve od tvrdog materijala pokazalo se da ce Saborna biti niza i manja od ostalih pa su njeni tutori zajedno s narodom odlucili da podignu novu veliku crkvu.Godine 1756. pocela je gradnja a crkva je osvecena 1763. Ikonostas je slikao Vasilije Ostojic iz Novog Sada 1777. godine poznat kao autor ikonostasa crkve manastira Rakovca (unisten u II svetskom ratu) Nikolajevske crkve u Irigu crkve u Neradinu i jednog dela ikonostasa Uspenske crkve u Novom Sadu. U Arhivi je sacuvan Ugovor izmedju slikara i crkvene opstine. Vasilije Ostojic se obavezuje da ce prvo: po slikarskoj umetnosti postaviti "grund moleraja"; drugo: da ce izraditi i podneti skice ikona na odobrenje; trece: da ce upotrebiti najbolje zlato i da ce zlatom ukrasiti "odjejanija" svetitelja.Ostojicev ikonostas nestrucno je "restaurirao" odnosno premazao izvesni Gotlib Gincel 1883. godine. Skidanjem tog premaza tek ce se otkriti prvobitni originalni sloj Vasilija Ostojica.Monografija je izdata u saradnji sa Vizantoloskim institutom Srpske akademije nauka i umetnosti.