Mrtve će u crne usne bela noć poljubiti

Pred čitaocima je zanimljiva antologija ruskih pesnika XX veka koji nisu želeli da pišu po diktatu socijalističkog realizma već su svoja utočišta nalazili izvan tokova tadašnje sovjetske književne produkcije bez mogućnosti da vide svoje objavljene knjige. Pomenuti pesnici u atmosferi podozrenja i pretnji straha i nesigurnosti pevali su o zabranjenim temama i u svojim pesmama najčešće kroz alkoholne izmaglice i kafanske dileme kritikovali društvo u kome su bivstvovali. U ovoj knjizi nalazi se izbor iz poezije dvadeset četiri ruska andergraun d pesnika. Antologija počinje poezijom Aleksandra Rivina Jevgenija Koprivnickog i Henriha Sagpira a završava se poetskim stvaralaštvom Vladimira Kovenackog Olega Gligorjeva Gleba Gorbovskog i A. Nika. U knjizi je zastupljena i poezija ovdašnjoj književnoj publici poznatih ruskih pesnika Vsevoloda NJekrasova Vladimira Buriča i nobelovca Josifa Brodskog. Jedino je nejasno iz kojih je razloga priređivač izostavio poeziju čuvenog glumca Vladimira Visockog koji je takođe pevao o alkoholičarima lopovima bahatim predstavnicima sovjetskih vlasti i koji poput većine pesnika zastupljenih u ovoj antologiji takođe za života nije video nijednu objavljenu knjigu svojih stihova? Sve u svemu iz ove antologije shvatićemo da istorija ruskog andergraunda predstavlja jedno od ključnih obeležja poznog socijalizma. Sa jedne strane cenzura dogmatizam lakirovka stvarno sti a sa druge crni humor boemija i groteska činili su kulturnu mitologiju tog vremena. Andergraund je kod ovih pesnika bio njihov egzistencijalni izbor. Zato je njihova poezija u svojoj biti poezija oslobođenog duha i modernog doživljaja sveta.