Moderna tela

Tridesetih godina prošlog veka igrač i koreograf Martra Grejam najavila je nastanak „plesa kao istinski američke umetnosti”. Igrači poput Doris Hamfri Teda šona Ketrin Danam i Helen Tamiris pridružili su se Grejamovoj u stvaranju nove forme plesa. Njihove inovacije međutim nisu bile ograničene na estetiku. Dok su moderni igrači osmišljavali nove načine kretanja tela u skladu s brojnim principima modernizma njihova umetnost trajno je odražavala njihov položaj u društvu. Svojom umetnošću igrači su dovodili u pitanje konvencionalne društvene uloge i stereotipe vezane za pol seksualnost rasu klasu i regionalizam zamenivši ih vizijom američke demokratije zasnovane na konfrontaciji i interakciji demokratije koja je ujedno autorska i populistička. Knjiga Moderna tela otkriva društveni dinamizam koji je oblikovao američki modernizam i potisnuo moderni ples na margine društva na mesto koje je bilo provokativno i ujedno opasno. Knjiga Džulije Folks baca novu svetlost na uspon i pad „istorijskog” modernog plesa. Pojedini stavovi izneti u ovoj knjizi neminovno će izazvato kontroverzne reakcije. Međutim njena osnovna ideja da je moderni ples iz tridesetih i četrdesetih godina XX veka predstavljao otelotvorenje stremljenja demokratske zajednice koju su činili Afroamerikanci homoseksualci i takozvani „revolucionarni” igrači političke levice nudi kompleksno viđenje istorije koja je suviše često bila prikazivana isključivo kroz prizmu velikih umetnika.