Proza srpske avangarde

Studija Proza srpske avannarde Radovana Vučkovića to i sam njen naslov kaže za centralni predmet istraživačkog interesa uzima srpsku prozu avangardnih poetičkih svojstava nastojeći da u turbulentnim transformacijama književne prakse između dva svetska rata uoči nekakav razvojni sistem odnosno da klasifikuje uočene stilskooblikovne pojave i tendencije. Avangardna proza se prema Vučkoviću u srpskoj književnosti javlja u sledećim vidovima: ekspresionistička ratna proza ekspresionistička magična i satirična proza avangardna proza utemeljena na domaćem folkloru i tradiciji dadaistička proza nadrealistička proza proza socijalnog ili novog realizma. Pojavu i karakteristike tih vidova srpske avangardne proze Radovan Vučković opisuje prema hronološkom principu od ranog poratnog nihilizma spisateljske generacije Miloša Crnjanskog do novog aktivizma pisaca levičarske orijentacije koja u književnost ulazi neposredno pred Drugi svetski rat. Vučković podjednaku pažnju usmerava i na pripovetku i na roman kao i na ceo niz žanrovski vrlo teško odredivih ili sasvim neodredivih tekstova koji jesu načelno svojstvo najradikalnijih oblika avangarde (dadaizam i nadrealizam) koja je i sama sinonim poetičkog radikalizma u književnom stvaranju. Mihajlo Pantić