Zaboravljeni bratstvenici po peru

Mnogo je knjiga o srpskoj književnosti. Malo ih je međutim o XVIII stoleću. Kad je reč o tom periodu u našoj literaturi koji se često naziva prosvetiteljstvom prva imena koja čitaocu padaju na um jesu Dositej Obradović Simeon Piščević i...U ovdašnjim udžbeničkim književnim istorijama i kulturnoj svesti moderna srpska književnost počinje sa Bukvarom Vuka Karadžića. Literatura pre njega ako je i postojala obavijena je tminom egzotikom i nepoznavanjem.Borivoje Marinković svojim zbornikom Zaboravljeni bratstvenici po peru pokušava da barem delimično taj mrak osvetli obnovi potisnuto pamćenje i ispravi nepravdu. U središtu njegovog interesovanja je srpska građanska književnost XVIII veka. Knjiga se sastoji iz dva dela. U prvom se nalaze tekstovi posvećeni široj publici nepoznatim piscima – Jovanu Muškatiroviću Aleksiju Veziliću Emanuilu Jankoviću Vasiliju Petroviću Njegošu Pavelu Nenadoviću Mlađem Silvesteru Popoviću Pavlu Julincu i drugima dok je drugi deo knjige posvećen pesniku Jovanu Avakumoviću i srpskoj građanskoj poeziji prevukovskog doba. Svi ovi zaboravljeni stvaraoci čak i bez obzira na domete njihovog dela svedoče po rečima autora o našem mučnom sazrevanju iz balkansko-patrijarhalne u modernu evropsku građansku sredinu tokom XVIII veka. „Sasvim retki pomeni njihovih imena i izbledeli tragovi njihovog stvaralaštva“ konstatuje Marinković „opominju u jednom pravcu na zlehudu sudbinu nepriznatih poklonika nauke i umetnosti i u drugom na uzaludnost trajanja u sredini koja nije bila kadra da sačuva štaviše ni uspomenu na svoje duhovno detinjstvo.“