Novi talas - portret jedne mladosti

Novi talas je upijao uticaje imao mnogo preteča i nije bio prvi pokret koji je želeo da sruši kinematografiju očeva. Ideje koje su pokretale taj talas kao i granice koje su ga određivale bile su i ostaju u najmanju ruku neodređene. Da li je dakle reč o još jednoj od onih grupa koje nisu promenile ništa nestavši isto onako brzo kao što su i nastale? Otkuda to da nam ipak u sećanju ostaju tako upečatljivi događaji slike izuzetne snage likovi gestovi moral ikone jednog vremena? Brižit Bardo kao čista provokacija na ekranu u decembru 1956 u filmu I Bog stvori ženu; trijumf mladog Trifoa na Kanskom festivalu u maju 1959. godine Belmondovo prevlačenje palca preko usana u filmu Do poslednjeg daha čuvena replika Džin Siberg: ‘Šta to znači odvratna?’ ili ona Antoana Doanela: ‘To je moja majka gos’n... Mrtva je...’ ulično snimanje hod mlade žene pogled u kameru ljupki skandinavski naglasak muškarac odeven u polo-majicu i dobro skrojene pantalone koji sebi naliva času viskija ovekovečen trenutak sa Jelisejskih polja ploča koja se vrti na gramofonu ‘tepaz’... Vremenom su ti prizori postali mitologija i u najboljem i u najgorem smislu. Crno-bele uspomene koje i dalje pokreću naše emocije prema filmu. Melanholija koja je ponekad i zamrzavala te slike smrtonosnim kultom prošlosti.”